Hepimiz dünyada nefretin problem, sevginin çözüm olduğunu biliyoruz. Fakat insanlardan hiç bir zaman bu çözüme uygun bir hareket göremiyoruz. Zamanının en anlamlı şiirler yazan şairi Yunus Emre ne güzel demiş.
Gelin tanış olalım,
İşin kolayın tutalım
Sevelim sevilelim,
Dünya kimseye kalmaz
Bunu söylerken Yunus Emre bize seslenmiyor mu? Nefret ettiklerimiz değil mi asıl muhatabımız. İnsan bildiğinden korkmaz. Bilmediğinden korkar. Gelin tanış olalım. Nefret ettiklerimizle, sevdiklerimizle. Bir kere daha tanıyalım onları. İşi kolay tutalım. İlişkilerde de tıpkı yüz kaslarımızdaki gibi nefret ettiklerimize daha fazla enerji ayırmamız gerekiyor. Gülerken harcanan enerji somurturken harcanan enerjiden kat be kat azdır. Severken enerji dolarız.
Fikrini desteklerken Sevelim, sevilelim diyor ve bize psikolojimizi bozan her türlü depretif faaliyetlere tek bir ilaç veriyor. Bunun etkisini hangi antidepresan verebilir ki? Sevmek, sevilmek insanı ruhen ve bedenen sağlığa kavuşturan bir durum.
Bu yazıya değerli mandıra filozofumuz Müfit Can Saçıntı'ya ait şu video ilham kaynağı olmuştur.
Dünya kimseye kalmaz. Ne kadar az kelime ile ne kadar çok şey anlatmış. Evet bir şiir ile koca psikoloji biliminin ulaşmaya çalıştığı, ilaç sanayinin anti depresanlarla çözmeye çalıştığı meseleyi iki üç kelime ile ifade etmiş. İşte şiir böyle bir şey. Dünya şiir gününüz kutlu, günleriniz hep mutlu olsun.
Şiirin tamamı aşağıda.
Hak cihana doludur,
Kimseler Hakkı bilmez
O'nu sen senden iste,
O senden ayrı olmaz
Dünyaya gelen geçer,
Bir bir şerbetin içer
Bu bir köprüdür geçer,
Cahiller onu bilmez
Gelin tanış olalım,
İşin kolayın tutalım
Sevelim sevilelim,
Dünya kimseye kalmaz
Yunus sözün anlar isen,
Mani'sini dinler isen
Sana iyi dirlik gerek,
Bunda kimseler kalmaz
YUNUS EMRE